W Korei Północnej władze ściśle kontrolują życie obywateli, co wiąże się z szeregiem ograniczeń dotyczących osobistej wolności, sposobu ubierania się, stylu życia oraz praktyk religijnych i kulturalnych. W artykule znajdziesz informacje o surowych zakazach, takich jak brak możliwości krytykowania rządu czy utrudnienia w podróżowaniu. To jednak nie wszystko. Na przykład, nietypowe przepisy obejmują zakaz noszenia dżinsów oraz posiadania Biblii. Dowiedz się, jak daleko te restrykcje wpływają na codzienność mieszkańców tego kraju.
Spis treści
- 1 Kontrola obywateli i ograniczenia wolności
- 2 Zakaz krytyki rządu
- 3 Ograniczenia w podróżowaniu i opuszczaniu kraju
- 4 Zakazy dotyczące ubioru i stylu życia w Korei Północnej
- 5 Zakaz noszenia dżinsów
- 6 Ograniczenia dotyczące fryzur
- 7 Zakazy religijne i kulturowe
- 8 Zakaz posiadania Biblii
- 9 Zakaz oglądania zagranicznych filmów
Kontrola obywateli i ograniczenia wolności
W Korei Północnej panuje reżim totalitarny, który rygorystycznie nadzoruje mieszkańców, drastycznie ograniczając ich swobody. Państwo kontroluje niemal każdy aspekt codziennego życia. Rząd stosuje różnorodne represje, aby utrzymać się przy władzy, w tym:
- obozy pracy,
- przymusową pracę,
- karę śmierci.
Obywatele są pozbawieni dostępu do globalnego Internetu, co izoluje ich od reszty świata i ogranicza wolność słowa oraz przepływ informacji. Krytykowanie władz jest surowo karane. Osoby wyrażające niezadowolenie ryzykują:
- więzieniem,
- przemocą,
- nawet egzekucją.
Wolność wyznania jest mocno ograniczona. Każda działalność o charakterze religijnym może być uznana za przestępstwo polityczne. System, w którym karze się nie tylko winnego, ale i jego rodzinę, służy jako narzędzie kontroli społecznej. Dyskryminacja oraz przemoc, w tym przemoc seksualna, to elementy represji stosowanych przez władze.
W obliczu takich warunków wielu ludzi próbuje uciekać z kraju, chociaż takie próby są surowo karane. Schwytane osoby mogą być zmuszone do powrotu i ukarane.
Ideologia Juche, która podkreśla samowystarczalność i lojalność wobec państwa, wspiera kontrolę rządu nad obywatelami. Obserwacja i nadzór w Korei Północnej stanowią przykład ekstremalnego ograniczenia wolności i praw człowieka, które są systematycznie łamane, aby utrzymać władzę reżimu.
Zakaz krytyki rządu
Krytykowanie rządu w Korei Północnej jest surowo zabronione. Wyrażenie jakiejkolwiek formy niezadowolenia wobec władz może skutkować dotkliwymi karami, w tym aresztowaniem[2]. Państwo ściśle kontroluje swoich obywateli, ograniczając wolność słowa. Przestępstwa polityczne, takie jak negatywne opinie o rządzie, są traktowane z najwyższą powagą. Ludzie obawiają się konsekwencji swoich wypowiedzi, co skutecznie tłumi wszelkie próby sprzeciwu.
Ograniczenia w podróżowaniu i opuszczaniu kraju
Mieszkańcy Korei Północnej napotykają liczne ograniczenia dotyczące podróży, zarówno wewnątrz kraju, jak i poza jego granicami. Aby móc przemieszczać się po kraju, konieczne jest uzyskanie specjalnych zezwoleń, a posiadanie prywatnych pojazdów jest zabronione. Wyjazdy zagraniczne wymagają zgody władz, co skutecznie ogranicza swobodę poruszania się obywateli. Próby emigracji są nielegalne, a ci, którzy próbują uciec, często są zmuszani do powrotu, narażając się na surowe kary, w tym więzienie, a w skrajnych sytuacjach, nawet śmierć. Te restrykcje wynikają z polityki izolacji, której celem jest ścisła kontrola społeczeństwa oraz ograniczenie kontaktów z resztą świata.
Zakazy dotyczące ubioru i stylu życia w Korei Północnej
W Korei Północnej obowiązują surowe przepisy dotyczące odzieży i stylu życia, mające na celu kontrolę ludności oraz utrzymanie ideologicznej jedności narodu[4]. Przykładowo, ubrania kojarzone z kapitalistycznym stylem są zakazane. Szczególnie niebieskie dżinsy są całkowicie niedozwolone. Osoby łamiące te przepisy mogą zostać zatrzymane i zmuszone do założenia odzieży zgodnej z państwowymi wytycznymi.
Dodatkowo, mieszkańcy mają ograniczony wybór fryzur, ograniczający się do 28 wzorów zatwierdzonych przez władze. Panowie mogą wybierać z 10, a panie z 18 opcji. Mężczyźni powinni utrzymywać długość włosów od 1 do 5 centymetrów i regularnie je przycinać. Kobiety podlegają restrykcjom zależnym od stanu cywilnego: mężatki powinny nosić krótsze fryzury, podczas gdy singielki mogą pozwolić sobie na nieco dłuższe włosy. Fryzura lidera kraju jest zarezerwowana wyłącznie dla niego, co podkreśla jego szczególną pozycję.
Te rygorystyczne zasady stanowią element szeroko zakrojonej polityki izolacji tego państwa. Ich celem jest ścisłe kontrolowanie społeczeństwa oraz ograniczenie wpływów z zewnątrz, co skutkuje znacznym ograniczeniem swobód osobistych obywateli.
Zakaz noszenia dżinsów
W Korei Północnej noszenie dżinsów, zwłaszcza w kolorze niebieskim, jest surowo zabronione[5]. Władze traktują ten typ odzieży jako wyraz kapitalizmu, co stoi w opozycji do ideologii państwowej. Mieszkańcy muszą przestrzegać tego zakazu, aby uniknąć problemów z prawem. Założenie dżinsów może prowadzić do zatrzymania i zmuszenia do zmiany stroju na taki, który spełnia rządowe normy. Tego rodzaju zakazy wpisują się w szerszą politykę kontroli społeczeństwa, której celem jest utrzymanie jedności ideologicznej oraz ochrona przed wpływami zewnętrznymi.
Ograniczenia dotyczące fryzur
W Korei Północnej obowiązują bardzo restrykcyjne zasady dotyczące fryzur. Obywatele mają do wyboru jedynie 28 zatwierdzonych stylów: kobiety mogą zdecydować się na jedną z 18 fryzur, a mężczyźni na jedną z 10. Panowie powinni utrzymywać długość włosów od 1 do 5 cm i przycinać je co dwa tygodnie. Dla kobiet obowiązują dodatkowe przepisy w zależności od ich stanu cywilnego. Mężatki muszą nosić krótsze fryzury, podczas gdy singielki mogą pozwolić sobie na dłuższe włosy. Specjalna fryzura przywódcy kraju jest zarezerwowana wyłącznie dla niego, co podkreśla jego unikalną pozycję w społeczeństwie. Te restrykcje są częścią szerszej polityki, której celem jest zachowanie ideologicznej spójności i ograniczenie wpływów z zagranicy.
Zakazy religijne i kulturowe
W Korei Północnej zakazy dotyczące religii i kultury pełnią funkcję narzędzi kontroli społecznej. Na przykład posiadanie Biblii jest tam absolutnie zakazane. Brak swobody religijnej dusi wszelkie formy niezależnej wiary, co władze postrzegają jako zagrożenie dla ideologicznej spójności kraju. Chrześcijanie oraz inne grupy wyznaniowe doświadczają szczególnego ucisku. Za trzymanie Biblii można trafić do więzienia, a nawet zostać skazanym na śmierć.
Kolejnym sposobem kontrolowania informacji jest zakaz oglądania zagranicznych filmów. Produkcje z Korei Południowej czy USA są szczególnie zakazane, ponieważ mogą propagować wartości sprzeczne z państwową ideologią. Obywatelom przyłapanym na ich oglądaniu grożą surowe kary, w tym areszt. Taki środek ma na celu izolację społeczeństwa od zewnętrznych wpływów.
Te restrykcje stanowią część strategii reżimu, której celem jest utrzymanie władzy oraz ochrona przed zagranicznymi wpływami.
Zakaz posiadania Biblii
Posiadanie Biblii w Korei Północnej jest absolutnie zabronione. Złamanie tego zakazu wiąże się z surowymi konsekwencjami, w tym z ryzykiem aresztu. Władze postrzegają religijne teksty jako poważne zagrożenie dla spójności ideologicznej kraju. Chociaż konstytucja formalnie zapewnia wolność wyznania, w praktyce jest ona mocno ograniczona. Chrześcijanie oraz inne wspólnoty religijne często stykają się z prześladowaniami. W obozach koncentracyjnych przebywa wiele osób wyznających chrześcijaństwo. Zakaz ten to tylko jeden z wielu sposobów, jakie reżim stosuje, by kontrolować społeczeństwo i utrzymać jednolitość ideologiczną.
Zakaz oglądania zagranicznych filmów

W Korei Północnej nie ma możliwości oglądania zagranicznych filmów. Jest to element szerszej strategii mającej na celu kontrolę przepływu informacji i izolację społeczeństwa. Produkcje z innych krajów, szczególnie z Korei Południowej oraz USA, są zabronione. Osoby przyłapane na ich oglądaniu mogą spotkać się z surowymi karami, z karą więzienia włącznie. Takie restrykcje mają na celu zablokowanie wpływu zewnętrznych wartości, które mogą kolidować z oficjalną ideologią. To działanie jest częścią represyjnej polityki reżimu, który dąży do utrzymania władzy poprzez ścisłą kontrolę nad informacjami i ograniczanie dostępu do zagranicznych treści.
Źródła:
- [1] https://www.gov.pl/web/republikakorei/informacje-dla-podrozujacych
- [2] https://centrumkapitalizmu.pl/jakie-sa-zakazy-w-korei-polnocnej-co-mozna-a-czego-nie/
- [3] https://info-ostroleka.pl/korea-polnocna-zakazy-co-jest-zabronione-w-tym-rezimie
- [4] https://www.onet.pl/turystyka/dalekowswiatpl/absurdy-z-korei-polnocnej-dziwne-prawa-zarzadzenia/1g920jy,30bc1058
- [5] https://kosamui.pl/co-mozna-zabrac-do-korei-polnocnej-a-czego-lepiej-nie
- [6] https://pl.wikipedia.org/wiki/Prawa_cz%C5%82owieka_w_Korei_P%C3%B3%C5%82nocnej
- [7] https://businessinsider.com.pl/wiadomosci/przelomowa-decyzja-korei-polnocnej-otwiera-sie-na-turystow-z-zachodu-ale-dwie-grupy/bk81330

Analityk z ponad 10-letnim doświadczeniem na rynku Forex i instrumentów pochodnych. Specjalizuje się w analizie technicznej opartej na geometrii rynku oraz formacjach cenowych. W swoich publikacjach łączy precyzyjne spojrzenie na wykresy z dogłębną analizą sentymentu rynkowego. Absolwent Szkoły Głównej Handlowej w Warszawie. Prywatnie pasjonat strategii ekonomicznych i literatury faktu.




